Wat een eclectische Literaire Living was het. We zagen een innemende Hans Depelchin, die – uit het hoofd – fragmenten uit zijn debuutbundel Spanriem aan elkaar breide. Miriam Van hee ontroerde met gedichten en anekdotes over haar vader, en sloot een warm gesprek af met het verzoekgedicht ‘op de watersportbaan’, met een roeiende vader in de hoofdrol. ‘hij zit met zijn rug naar mijn uitzicht, hij ziet/ waar we waren, ik zie wat er komt’.
Ook Tania Verhelst las prachtgedichten over ouderschap, maar dan in haar fantasievolle stijl: vader als hert, moeder als wolk die hem volgt. ‘Toen hij omhoogkeek, prikte zijn gewei gaatjes in haar buik / waarop zij zachtjes begon te regenen’.
En dan kwam de meest vrijgevochten en vrijgevige dichter van de lage landen: Peter Holvoet-Hanssen. Hij nam ons mee op een poëzietrip, zong zijn liederen voor de grote reus en liet het publiek meescanderen op William Blake: ‘Tyger Tyger, burning bright,/ In the forests of the night;/ What immortal hand or eye,/ Could frame thy fearful symmetry?’ De enige echte Mauro Pawlowski begeleidde, en sloot de avond nog solo af met ‘Afscheid in Kloten’.
Als we de veertiende Literaire Living al zouden kunnen samenvatten, dan met Holvoet-Hanssens motto ‘Soyons courageux, soyons fous’. Eén van de vele aanwezigen kreeg het mee naar huis, versgeperst met Dirk Martens’ drukpers! Op naar de vijftiende editie, eind 2025!
Foto’s: Lien Van Cromphaut