Gedicht: De achterkant van flatgebouwen

Aan de achterkant van flatgebouwen
liggen opengepikte vuilniszakken
worden borsten aan de zon gegeven
hebben geliefden ruwer lief. Geen flaneren
geen plezierboten. Op het achterbalkon
ebben we naar het zijn van de zee

Aan de achterkant van flatgebouwen
trekken wolken als zeewier
halvelings aan ons vissenoog voorbij
Hier geldt deining van altijd dezelfde gordijnen
Hier waak ik over mijn kind dat in de kamer
naar haar eerste klanken hapt

Aan de achterkant van flatgebouwen
heerst wederzijdsheid van kijken, loeren
we elkaar uit het koraal. We vinden er
onze vinnen als vanouds

© Reinout Verbeke


Uit: De achterkant van flatgebouwen, dichtbundel en full-cd, verschenen op 6 april bij De Bezige Bij Antwerpen.

Posted in Reinout Verbeke | Reacties uit op Gedicht: De achterkant van flatgebouwen